Mauretania - wiza, ambasady, przepisy

Obywatele polscy udający się do Mauretanii objęci są obowiązkiem wizowym (najbliższe maure­tań­skie przedstawicielstwa dyplomatyczne znajdują się w Moskwie Berlinie i w Paryżu). Istnieje możliwość uzyskania wizy mau­re­tań­skiej w Ambasadzie tego kraju w Rabacie. Przyznanie jej uzależnione jest m.in. od posiadania biletu lotniczego, często jednak wystarczy adres hotelu w Mauretanii. W zasadzie nie ma praktyki wydawania wiz na granicy. Wizy turystyczne ważne są na okres 30 dni (z możliwością przedłu­żenia na miejscu). Można ubiegać się o wizę wielokrotnego wjazdu (w przypadku planowania podróży do Senegalu lub Mali). Granicę lądową można przekraczać od strony Sahary Zachodniej; została ona otwarta w 2002 r. (vide: Maroko).

Wymagane jest ubez­pie­cze­nie pojazdu i międzynarodowe prawo jazdy. W myśl miejsco­wego prawodawstwa – w razie wypadku winny jest zawsze użyt­kownik pojazdu nie ubezpieczonego. Pojazd jest rekwirowany przez policję, bez możliwości odzyskania. Dostęp do wielu obszarów możliwy jest jedynie samochodem terenowym.

Mimo że nie ma ograniczeń w poruszaniu się po kraju, niewskazane jest podróżowanie do sąsiadującego z Algierią północno-wschodniego obszaru kraju (napady rabunkowe, przypuszczalna obecność ugrupowań terrorystycznych). Drogi główne są w dobrym stanie. Poruszanie się samochodem nocą jest szczególnie niebezpieczne z uwagi na fatalny stan techniczny pojazdów oraz brak oświetlenia ulicznego w miastach. Istnieje dobrze rozwinięta sieć połączeń auto­buso­wych i samochodowych (minibusy, duże taksówki, samochody terenowe). Na obszary nie zurbanizowane należy wyjeżdżać samochodami terenowymi, gdyż dojazd do wielu miejscowości nie jest inaczej możliwy, zwłaszcza w porze deszczowej.
Sieć hotelowa jest w Mauretanii niezbyt dobrze rozwinięta (np. w stolicy kraju Nawakszut są tylko dwa hotele o odpowiednim standardzie); czynne są prowadzone przez Europejczyków schroniska młodzieżowe.
Większość powierzchni kraju to obszary pustynne, co należy uwzględnić przy planowaniu podróży (odpowiednie zapasy wody, nakrycie głowy, chusta zasłaniająca twarz od piasku, krem z mocnym filtrem). Nie wszędzie jest woda bieżąca, chociaż w większości wiosek są studnie. Sklepy są zazwyczaj słabo zaopatrzone. Koszty utrzymania (woda, żywność, transport) są wysokie.

Nie ma ograniczeń w przywozie dewiz. Obo­wiązuje zadeklarowanie wwożonej kwoty. Wywóz pieniędzy ograniczony jest do wysokości kwoty zadeklarowanej przy wjeździe. Jako kraj muzułmański Mauretania nie zezwala na przywożenie wieprzowiny i alkoholu.

Po zamachu wojskowym 2005 r. w Mauretanii zaczęto przeprowadzać demokratyczne reformy. W 2006 r. odbyły się wybory parlamentarne, a w 2007 r. – prezydenckie. W 2007 r. doszło do kilku zamachów terro­rystycz­nych (w tym na turystów zagranicznych) przeprowadzonych przez grupy powiązane z Al Kaidą. W sierpniu 2008 miał miejsce kolejny zamach stanu i zalecane jest zachowanie szczególnej ostrożności w trakcie podróży do Mauretanii.

• Mauretańska ugijja jest walutą niewymienialną. Kurs wymiany dewiz jest właściwie jednolity w bankach, hotelach i w legalnie działających kantorach, gdzie bywa niekiedy korzystniejszy.
• Na pobyt w Mauretanii należy zaopatrzyć się w gotówkę i czeki podróżne. Sieć bankomatów jest bardzo ograniczona, a karty VISA są akceptowane jedynie w nielicznych miejscach.
• Alkohol jest dostępny w niektórych hotelach i restauracjach o wyższym standardzie.

Brak polskiej placówki dyplomatycznej. Ambasador RP w Rabacie (Maroko) akredytowany jest również w Islamskiej Republice Mauretanii.

Ambasada Mauretańskiej Republiki Islamskiej
Korovy wał 7, III piętro
kw. 211, Moskwa
tel.: (0-0 7 095) 237 37 92, 237 11 32
fax: (0-0 7 095) 237 28 61
ambarim@hotmail.com